Het afstudeerproject van ontwerper Lotte Hendriks is genomineerd voor de Henriette Hustinxprijs. Het artistiek onderzoek van Lotte rondom duivenpoep werd ondersteund door PROJECTKUNST. PROJECTKUNST is een subsidie voor studenten van de Maastricht Institute of Arts, de Toneelacademie en het Conservatorium Maastricht.  Studenten kunnen een voorstel tot een project (een kunstcreatie onder eender welke vorm) insturen, waarbij onderzoek een rol speelt. Deze zomer stond een van de Projectkunst deelnemers in de krant. Check www.projectkunst.org voor meer informatie voor dit collegejaar.

Drie Henriette Hustinxprijzen worden jaarlijks verleend aan studenten van de drie kunstfaculteiten van de Hogeschool Zuyd die in hun vak excelleren en die beloftevol voor de toekomst zijn. De prijs bedraagt vijfduizend euro. De prijs is genoemd naar een zuster van Edmond Hustinx, Henriette Hustinx, docente aan de Academie Beeldende Kunsten van de Hogeschool Zuyd en violiste in het Maastrichts Symphonie Orkest.

Het werk van Lotte is hier te downloaden:

Het Project

Documentatie

Reflectie

Hieronder een artikel uit HALLO Horst aan de Maas over het project van Lotte.

Servies gemaakt van duivenpoep

Een artikel in HALLO Horst aan de Maas inspireerde de 24-jarige Lotte Hendriks uit Maasbree voor het maken van een bijzonder servies. De studente aan de Kunstacademie in Maastricht noemde haar afstudeerproject ‘Een poepie laten raken’. Het servies is namelijk gemaakt van duivenpoep.

Door de coronamaatregelen kan Lotte momenteel niet op de academie terecht om aan haar project te werken. Gelukkig kon ze achter in de tuin bij haar ouders een werkplaats inrichten. Aan de muur hangt een kunststof duif, op een stellingkast staan, naast plastic potjes gelabeld met duivenpoep, een koffiekan, beker en bord. Gemaakt van aardewerk en geglazuurd met duivenpoep. Wie het niet weet, zou het niet zeggen. Aanleiding voor het maken van dit servies vormde een artikel in de HALLO van 1 augustus vorig jaar en een nieuwsitem op de tv. Een bestuurslid van Postduivenvereniging De Snelvliegers uitte daarin zijn ongenoegen over het plan van het federatiebestuur Horst-Sevenum om nestkasten voor slechtvalken te gaan plaatsen. Het federatiebestuur wilde daarmee de overlast van duiven en duivenpoep op de kerktoren tegen gaan. De duif staat namelijk op het menu van de slechtvalk. Lotte: “Ik zat thuis aan de keukentafel te werken en mijn vader keek naar de provinciale nieuwszender. Ik ving iets op over overlast van de duiven en de reacties die daarop kwamen. Ik vond het een apart verhaal, maar dacht er verder niet zo bij na. Totdat ik ’s nachts wakker werd en dacht: dát is het onderwerp voor mijn afstudeerproject.”

Tragisch en komisch
Lotte studeert momenteel af aan de Kunstacademie in Maastricht in de richting materiaal designer. Materiaal, voornamelijk keramiek, vormt voor haar de basis van haar werk. Ze laat zich daarvoor inspireren door wat ze zelf tragisch-komische verhalen noemt. “De ‘Man bijt hond’- verhalen. Op school vinden ze dit echt een Lotte-project. Zo heb ik een keer herdenkingsbordjes gemaakt voor een boer uit de buurt en daarvoor de tot as vermalen botten van zijn koeien gebruikt.” Het verhaal van de duivenoverlast in Horst en Sevenum triggerde haar. “Aan de ene kant vond ik het grappig, maar aan de andere kant ook een beetje tragisch. Als buitenstaander kijk je er natuurlijk ook anders tegenaan. Ik besloot in het verhaal te duiken. Eerst heb ik veldonderzoek gedaan. Een kennis van de familie is lid van de postduivenvereniging en ik heb hem om informatie gevraagd. Ook heb ik contact gehad met het bestuur van de federatie en ben ik in de kerk geweest. Er zijn intussen rekken geplaatst tegen de duiven, waardoor de kasten voor de slechtvalken niet meer nodig zijn. Het probleem is daarmee opgelost, maar toch wilde ik iets verzinnen wat de twee partijen weer met elkaar zou verbroederen. Toen dacht ik: wat is typisch Limburgs dat de mensen verbindt? Dat is koffie met vlaai.” Zo werd het idee voor dit bijzonder servies geboren.

Petrischaaltjes
Lotte ging daarvoor niet over één nacht ijs. Ze nam contact op met de dierenarts in Horst om te laten onderzoeken of de uitwerpselen gevaarlijk zijn voor mensen. Dat blijkt niet zo te zijn en ze kan de duivenpoep veilig gebruiken. De vorm van het servies is gebaseerd op materiaal dat je in een laboratorium vindt. Zo hebben de gebaksbordjes de vorm van petrischaaltjes, het suikerpotje is een erlenmeyer. “Ik ben nu drie weken bezig met het maken van het servies. Er komen koffie- en theekopjes, een melkkan en een suikerpotje, een koffiekan, lepels en vorkjes, taartschep, een groot vlaaibord en een klein bordje. Ik droog de poep en vermaal en verbrand het tot as. Dit roer ik vervolgens door het glazuur. Ik werk uiteraard altijd met een mondkapje en handschoenen. Ja hoor, in het begin moest ik ook wel even een drempel over om met duivenpoep te werken”, beaamt Lotte lachend.

Ontmoeting
“We zouden in eerste instantie ook een presentatie en expositie op school hebben. Dat is voor nu gecanceld, misschien kan het nog later dit jaar.” Lotte wil uiteindelijk graag een ontmoeting tussen de partijen op het Lambertusplein in Horst organiseren en daar koffie met vlaai van haar servies serveren. Of dat door kan gaan, is nog afwachten. “Wat ik in elk geval heb geprobeerd is iets op een positieve manier aan de kaak te stellen en met humor. Niet voor, niet tegen, maar mét de duiven.”

Tekst en beeld: Marieke Vullings